من‌درآوردي‌جات

اون زماني که من شروع به روزه گرفتن کردم و تا مدتها بعدش، يک مبدا زماني در شبانه روز وجود داشت به اسم اذان صبح. توي ماه رمضون وقتي اذان صبح مي‌شد نبايد چيزي مي‌خوردي. اين مبدا در تمام سال هم وجود داره به اين صورت که بعد از اذان صبح، بايد نماز صبح خوند.

کم کم به مرور زمان صدا و سيماي ج.ا. اذان که مي‌گفت، نماز هم پخش مي‌کرد، چه صبح چه ظهر چه شب. مدتي بعد، ماه رمضون که مي‌شد اذان صبح که گفته مي‌شد،نماز رو با چند دقيقه تاخير پخش مي‌کرد و زيرنويس هم مي‌کرد که نماز صبح رو از کي ميشه خوند که اين کي، ديگه وقت اذان صبح نبود يک زمان ديگه بود مدتي بعد از اذان صبح.

امسال که از تقويم شرعي مرکز اسلامي داريم استفاده مي‌کنيم رسما يک مبدا زماني ديگه اضافه شده به اسم زمان امساک. بر عکس صدا و سيما که با اذان صبح، خوردن متوقف مي‌شد و مدتي بعد اجازه نماز خوندن صادر مي‌کردند، اين زمان امساک قبل از اذانه، بعدش نبايد چيزي بخوري. اونوقت يه مدت بعدش اذان صبحه که ميشه بعدش نماز خوند. نمي‌دونم مدل صدا و سيما امسال چه جوري شده.

اين من درآوردي، کلهم شروعش به چند سال بعد از روزه گرفتن من بر مي‌گرده، تو همين مدت هم من دو نسخه زمان نماز مدتي بعد از اذان، و زمان امساک مدتي  قبل از اذان ازش ديدم. هيچ ترديدي هم ندارم که در15 سال قبل (1400 سال قبل رو هم 99٪ مطمئنم!) يه نقطه زماني بوده به اسم نماز صبح که پايان خوردن و شروع زمان نماز صبح بوده. کل دوره زماني اين تغييرات به 10 سال نمي‌رسه. ولي همين الان هم به قدري جدي شده که حتي يه جا ديدم يکي پرسيده بود زمان امساک کيه؟ معلومه که دو سه سال ديگه دندون روي جگر بگذاريم چقدر قضيه جدي‌تر خواهد شد و چه بخش مهمي از ماه رمضون و روزه گرفتن و تقويم‌هاي شرعي ميشه. اينايي که تو ده سال مي‌تونند اينطوري مفهوم جديد بسازند و وارد کنند و جا بندازند، تو 1400 سال چه کرده‌اند خدا عالمه!

++توضيح: از امتحان تافل متشکريم که اگر نبود من هرگز اين همه وقت براي انجام همه کارهاي مورد علاقه پشت گوش انداخته شده از جمله نوشتن در وبلاگ نمي‌يافتم :))